Tijd vliegt en een leuk nieuwtje!
En toen was er alweer bijna een maand voorbij.. De berichtjes over wanneer ik nou weer eens een blog zou schrijven stroomde ook weer binnen. Lieve mensen, mijn leven staat in zo´n stroomversnelling en mijn dagen zitten zo vol gepropt dat, wanneer ik eindelijk tijd heb om bij te komen van de drukke weken, ik geen tijd meer heb om een blog te schrijven. Sorry, sorry, sorry! Dat goede voornemen lukt niet echt. Oké, genoeg gebabbeld, laat ik eens kijken waar ik gebleven ben.
Het weer naar school moeten was wel even pittig. De vakantiedagen waren nu echt voorbij. Op 15 januari hadden we onze eerste voetbal wedstrijd van het nieuwe jaar. Hilltop stond op het programma. Die hadden we na 90 minuten met een 5 -2 weer naar huis gestuurd. Die schoolweek heb ik ook besloten dat ik echt wat moest doen aan het vriendschapsprobleem. Ik vond het heel lastig om vrienden te vinden hier in Amerika. Dit kwam vooral doordat Amerikanen echt onwijs anders zijn dan Nederlanders en omdat ik blijkbaar niet zo open ben als ik van mezelf dacht. Op donderdag besloot ik dat het genoeg was, dus ik stuurde een meisje uit mijn Engels klas een berichtje via Instagram of zij een keertje wat wilde doen. Makena, reageerde meteen onwijs lief en op zaterdag 17 januari gingen we gezellig met een groep van 9 meiden bowlen. Het was zo gezellig, en dit gaf me dan ook weer een onwijze boost! ´s Avonds gingen Gaelle en ik nog oppassen bij Kaden en Ryan. Dit is altijd een drukke boel. 2 hyperactieve 4 jarigen die een avondje zonder ouders zijn, een aantal zwaarden, genoeg snoep, en je kunt zelf het verhaaltje wel afmaken. Om 12 uur lag ik dan ook alweer bek af in me bed. Moe maar voldaan. Zondagen staan meestal in het teken van huiswerk maken aangezien ik daar door de weeks weinig tot geen tijd voor heb.
Een nieuwe schoolweek waarin ik op woensdag middag nog even gezellig met mijn Health lerares, Ms. Bruce uit lunchen ben geweest met nog een aantal oud studenten. Het klinkt misschien gek, maar ik beschouw Ms. Bruce echt als een van m´n vriendinnen. We kunnen het onwijs goed met elkaar vinden. Donderdag was een spannende dag aangezien we een voetbalwedstrijd hadden tegen onze rivaal school, Eastlake. Vol goede moed begonnen we aan deze wedstrijd maar helaas verlieten we het veld met een onnodige 3-1 nederlaag. Op vrijdag was het de beurt aan de basketbal jongens van onze school om tegen Eastlake te spelen. Makena haalde mij op en samen gingen we naar Bonita Vista om onze jongens aan te moedigen. Na een spannende wedstrijd waarin het op foul penalty’s aankwam, hebben we toch gewonnen! Wat een sfeer, iedereen stond achter ons team en zodra de scheids voor de laatste keer op z’n fluitje blies, rende iedereen het veld op. Spelers gingen de lucht in en de trainer, in z’n nette pak, moest het ook ontgelden. Het was de eerste keer in 8 jaar dat Bonita van Eastlake won met basketbal. Het was een geweldige avond, en natuurlijk een geweldige eerste basketbal game voor mij! De avond eindigde lekker Amerikaans, bij de Jack in the box, een van de vele fastfood restaurants. (Als het lukt, zal ik wat video’s online plaatsen)
Vorige week begonnen de barional aanzoeken op onze school. Baronial is een van de vele school dances die onze school heeft. Onze school heeft als mascotte een Baron, dus het is een typisch school feestje van onze school. Met baronial is het de bedoeling dat de meiden jongens vragen. Het is hier in Amerika zo dat je eigenlijk altijd met een ‘’date’’ naar schoolfeesten gaat. Meestal zijn het gewoon vrienden, maar ze pakken het altijd heel groots aan. Het is dan ook onwijs leuk om te zien met wat voor creatieve ideeën iedereen komt. Op donderdag stond er weer een wedstrijd op het programma, na de nederlaag van de vorige week waren we vastbesloten dat we ons weer van onze beste kant zouden laten zien. En met mij tegenwoordig als centrale verdediger hebben we Otay Ranch met 3-0 verslagen. Het weekend was onwijs rustig, we hebben niet veel gedaan. We zijn alleen naar de bioscoop geweest. Samen met Gaelle, Ally en Marilyn ben ik naar ‘’The Wedding Ringer’’ geweest en we hebben onwijs gelachen!
Zo, we zijn alweer bij deze week beland. Deze week stonden er maarliefst 2 wedstrijden op het programma. Op dinsdag begonnen we tegen Olympian, een vrij nieuwe school die uitkijkt op Mexico. Het spelletje was al gauw gespeeld, Olympian is met 4-0 van het veld geblazen. Afgelopen woensdag was voor ons een beetje spannend aangezien wij puppies verwachten. Marilyn en Jim fokken elk jaar een van hun Labradoodles. Wij hebben de mannetjes hond en de hond van Ally was dit jaar het slachtoffer. Ze kwam vanaf zaterdag bij ons wonen aangezien ze altijd bij ons thuis bevalt. Alleen had de hond er zelf niet echt zin in, dus nu zitten we nog steeds met een hoogzwangere hond. We wachten het in spanning af. Normaal eten Kelly en de kinderen op woensdag altijd bij ons omdat ze anders Marilyn en Jim bijna nooit zien. Alleen deze week aten wij bij hun, lekker makkelijk voor ons. Op donderdag was het tijd voor de return wedstrijd tegen Eastlake. Helaas was het ons ook dit keer niet gelukt om van ze te winnen. Het is vandaag alweer vrijdag en ik had een lekker kort dagje, om 1 uur was ik alweer klaar met school. Vanavond gaan we met een groepje meiden naar de basketbal wedstrijd en daarna ga ik naar mijn eerste Amerikaanse sleepover. Ik heb er onwijs veel zin in en ik ben ontzettend blij dat alles eindelijk zo goed loopt hier.
Ook heb ik nog een leuk nieuwtje, ik ben in een spaar modus gegaan want….. Ik ga op vakantie! Ja, ik hoor jullie denken, je bent toch al op vakantie? Ja, dat is ook eigenlijk wel zo. Maar samen met Marilyn, Jim en Gaelle ga ik een fantastische cruise doen door het Caribische gebied! In maart vliegen wij eerst naar Florida en vanuit daar gaan we in 7 dagen langs Haïti, Jamaica, de Kaaimaneilanden en Mexico. Ik kijk er echt onwijs naar uit. Het schip is 3 keer groter dan de Titanic en er is van alles te doen aan boord. Van schaatsen tot surfen, en van minigolven tot broadway shows. Ook op de plekken die we gaan bezoeken is er van alles te doen. En ik ga ook 1 van mijn grootste dromen waarmaken. Je kunt namelijk op verschillende plekken met dolfijnen zwemmen!
Ik ben echt een onwijze bofkont en dat weet ik zelf ook heel goed. Ik ben echt super dankbaar dat Marilyn en Jim ons buiten de States nog een stukje van de wereld willen laten zien. Dus nu nog even flink sparen, zodat ik straks genoeg kan doen.
Ik hoop dat ik jullie weer even heb kunnen entertainen met mijn verhaal. Ik wacht jullie reacties vol spanning af.
Dikke kus,
Marisa
The happiest place on earth.. 2015
1 januari werden we al vroeg ons bed uitgetrommeld, om precies te zijn om 4 uur want we zouden naar de Rose Parade gaan in Pasadena. De Rose Parade is volgens Amerikanen een wereldwijd bekende parade (ik had er nog nooit van gehoord) met karren met allemaal bloemen, marching bands en cheerleaders. Ik heb vrij weinig van de heenreis meegemaakt dus daar kan ik jullie helaas geen sappige details over geven maar we hebben wel ontbeten bij de mac donalds. Culinair hoogstandje hoor. Oké genoeg sarcastische praat. We vonden al snel een parkeerplekje bij een locale kerk die ook nog een zakcentje probeerde te verdienen door parkeerplaatsen te verpatsen voor 20 dollar. Het was al lekker druk langs de weg maar we wisten ons nog ergens tussen te wurmen. We hadden stoeltjes en dekens mee genomen en als echte toeristen zaten we met onze camera’s in de handen te wachten tot de parade begon. Iedereen met een fanatieke geloofsovertuiging pakte deze dag met beide handen aan om hun gedachten nog even over te brengen op het publiek langs de weg. Dit was al een toneelstuk van zichzelf. De parade was erg mooi en het was het vroege opstaan en de ochtend kou achteraf toch wel waard. Er waren marching bands uit o.a. Denemarken, Japan, Hawaï en verschillende staten. Ally, Leané en Melissa waren ook mee en het leek hun een leuk idee om bij een burger restaurant te eten in de buurt en Marilyn zou ons allemaal wel even navigeren via haar telefoon. 2 uur later…. Toen we eindelijk zaten was het een stille lunch, iedereen was moe en we hebben de rest van de dag dan ook niet veel meer gedaan.
Ik weet de volgorde van wat we allemaal gedaan hebben niet echt meer dus ik zal het maar gewoon vertellen en dan mogen jullie er een leuke dag bij bedenken. Wij hadden in tegenstelling tot veel andere Amerikaanse scholieren nog een extra week vrij. Het toppunt van de week was ons bezoekje aan Disney! We hadden via via gehoord dat dinsdag de rustigste dag was in Disney en aangezien de meeste scholieren toch alweer op school zaten hoopte we op eindeloze ritjes in de space mountain. We gingen opweg in Kelly haar auto want Ryan ging ook gezellig mee. Om alvast in de stemming te komen hebben we onderweg al een aantal disney films gekeken. Toen we aankwamen werd ik overweldigd met het ‘’Disney gevoel’’. Ik had bijna de neiging om te gaan huppelen toen we het park binnen liepen. WAUW. Het eerste wat ik deed is Minnie Mouse oortjes kopen. Dat van de Space Mountain bleek niet echt waar aangezien we 1 uur in de rij stonden. Maar dat maakte helemaal niks uit want we waren gewoon in DISNEY! Ik kan er nog uren over door praten, maar daar hebben jullie verder ook niks aan. Het was gewoon onwijs leuk. Ik wil zeker nog vaker heen, alleen laat m´n bankrekening dat niet echt toe…
We zijn die week ook nog naar Coronado geweest om lekker over het strand te wandelen (waar stukjes goud in het zand zitten!!), het vliegtuigschip van de US Navy bekeken wat nu als museum dient, en hebben we vooral heel veel uitgerust en ons mentaal voorbereid op de nieuwe schoolweek. Gisteren, zondag 11 januari hebben we de vakantie afgesloten met sushi, wat natuurlijk altijd goed is!
Ik ben nu al ruim 140 dagen in Amerika en de tijd gaat onwijs snel. Ik heb al zo ontzettend veel geleerd. Niet alleen over Amerikanen en hun (soms gekke) gewoontes, maar ook vooral veel over mezelf. Het is lang niet altijd makkelijk zo’n exchange jaar maar ik heb zo’n geluk met een geweldige familie en vriendinnengroep die mij door dik en dun steunen. Wat kan een mens zich rijk voelen, alleen al door die gedachte. Die onverwachte kaartjes die ik binnen krijg met de meest lieve woorden, doen me altijd heel goed. Ook iedereen die ik eigenlijk niet zo goed ken maar toch onwijs met mij mee leven, jullie zijn top!
Lieve mensen, deze is voor jullie. Bedankt voor alles!
It was the most wonderful time of the year
Hello hello!
Ja ik weet wat jullie denken, die Marisa houd zich ook niet aan haar afspraken. Sorry, sorry, sorry. M´n moeder wijst me er wel elke zaterdag tijdens ons skype gesprek op: ‘’Marisa, wanneer schrijf je nou weer eens een blog? Iedereen zit er op te wachten!’’ maar het komt er gewoon niet van. Ik heb het zo druk en ik maak zo veel mee, als ik dan eindelijk tijd heb om bij te komen schiet het schrijven er gewoon bij in. Daarom is mijn goede voornemen dit jaar ook: mijn blog meer bijhouden. Ik hoop dat jullie allemaal een gezellige decembermaand hebben gehad en ik wens al mijn lieve lezers het allerbeste voor 2015, dat al jullie wensen mogen uitkomen! De titel zegt het al, deze blog zal gaan over de uitbundige Amerikaanse december maand.
Maandag 1 december gingen we weer vol goede moed (lees tegenzin) naar school. Ja lieve mensen ik ben nog steeds een tiener die niet van school houd. Met lood in m´n schoenen rol ik me bed elke maandag ochtend weer uit. De aankomende maanden ga ik altijd bepakt en bezakt naar school aangezien ik elke dag moet trainen na school dus m´n voetbal spullen sjouw ik de hele dag met me mee. De rest van de week gaat het een stuk beter met opstaan en is het leven als een exchange student toch elke dag weer een verrassing. Om de Nederlandse cultuur en zijn feestdagen goed over te brengen hier in de states hebben wij met het gezin, Ally en Leané sinterklaas gevierd op 5 december met een dobbelspel. Marilyn had ook onwijs haar best gedaan door (met een beetje hulp van google) andijvie stamppot te maken met als toetje een zelfgemaakte banketstaaf. Dit was in tegenstelling tot de pepernoten van Jim, onwijs goed gelukt! Iedereen had netjes 3 cadeaus gekocht en volgens mij was het wel een succes. Zeker voor ons want de 2 taarten waren binnen ons gezin gebleven. Daar konden wij natuurlijk mooi van profiteren.
Zaterdag stond mijn eerste voetbalwedstrijd op het programma. We speelden het ´Barons tournament´. Een toernooi dat door onze school wordt georganiseerd en dat ruim 70 meiden teams trekt. Iedereen was onwijs zenuwachtig omdat we nog maar weinig met elkaar hadden gespeeld. Gelukkig was dat nergens voor nodig want aan het eind van de wedstrijd stond er een 2-0 winst voor ons op het scorebord. Op maandag mocht ik de laatste 2 uur spijbelen omdat er een tweede voetbal wedstrijd op het programma stond. Dit duel eindigde in een 6-1 winst tegen Mount Miguel. We waren in de winning mood want op woensdag hadden we rivaal Hiltop High School ook met 5-0 de kleedkamer ingestuurd. Dit betekende dat we op zaterdag (snappen jullie het nog?) 13 december de halve finale mochten spelen. Niemand had ooit gedacht dat we dit zouden halen! We waren tot dan toe het enige team van Bonita girls soccer dat nog niet had verloren. Chips, volgens mij heb ik de spanning er al afgehaald want zoals je kunt lezen hebben we die wedstrijd helaas dik verloren. Ze waren een maatje te groot voor ons, maar we konden trots zijn op wat we in ons eerste toernooi hebben bereikt.
De week van 14 t/m 19 december was de week voordat we 3 weken (!!!) vrij zouden krijgen. Dit is de week van de finals, de semester eind examens. En aangezien ik een diploma van Bonita Vista High School wil mocht ik daar ook gezellig aan mee doen. Het viel echt onwijs mee en ik heb daarom ook het semester afgesloten met 4 A’s en 1 B. Vrijdag was er ook een pep assembly maar Gaelle en ik waren te lui om daarvoor uit ons bed te komen. Die dag zijn we dan ook lekker blijven liggen en onze eerste vakantie dag gevierd met een shop uitje. Daar maak je meiden gelukkig mee natuurlijk!
(Ondertussen kijk ik op de kalender die naast me ligt en die is aardig leeg… Dit is een teken dat ik vaker moet gaan schrijven want de kalender kan me ook al niet meer helpen aan wat ik de afgelopen maand heb gedaan). Maar goed, waar was ik gebleven. CHRISTMAS WEEK! De afgelopen maand werd het langzamerhand steeds drukker onder onze boom. Cadeaus begonnen zich op te stapelen en iedereen liep stiekem even langs om te kijken wie zijn naam er op de grote cadeaus stond. Op 24 december zijn we rond 1 uur ’s middags naar Kelly gegaan om daar een kerst brunch te houden omdat Kelly die avond in de kerk moest zingen. Het was echt onwijs gezellig en natuurlijk weer onwijs veel eten. Loempia’s, gebakken aardappels, aardappel puree, ham, kip, bonen, toetjes en ga zo maar door. En net wanneer je denkt dat je alles hebt gehad en je lekker gaat zitten, pakken ze meteen door met een ‘cookie contest’. Justin (man van Kelly), mumsie (Justin zijn moeder) en Melissa (Justin zijn zus) hadden koekjes gemaakt en wij moesten die beoordelen op uiterlijk en smaak. Onwijs grappig natuurlijk, maar ondertussen konden ze me naar buiten rollen. Toen we thuis waren en we dachten rustig naar bed te kunnen kwamen Ally en Kerstin (een vriendin van Ally) langs om ‘The Dutch game’ te spelen. Jaja, dat is hier ondertussen al een begrip. Keezen is hier helemaal in. ze hebben dan ook nog tot 1 uur lopen keezen.
Kerstochtend was het plan om rustig cadeaus open te maken met ons gezin en Ally, dit kwam er helaas helemaal niet van. Iedereen was al in de stress voor het diner wat die avond bij ons gehouden zou worden. Toen iedereen uitgestrest was gingen we weer naar Kelly om daar te ontbijten en nog meer cadeaus open te maken. Daar gingen we weer, aardappels, fruit, eieren, kaas, worstjes, cinnamon rolls, cakejes. Het vreetfestijn ging vrolijk verder. Ryan, Abby en Hannah (de kinderen van Kelly) wisten niet hoe snel ze het ontbijt weg moesten werken want er stond ook een hele boom met cadeaus op hun te wachten. Ik waande me even in de film home alone, want die kinderen gingen helemaal los op al die cadeaus. Ze hadden het eerste nog niet opengemaakt of het tweede ging er alweer aan. En daarna kwam natuurlijk het gevecht omdat ze uit al die cadeaus alle 3 met hetzelfde wilden spelen.. Ik stond ook op de ‘nice list’ van Santa in Kelly’s huis want daar heb ik onder andere een cadeaubon voor een nagelsalon gehad en een cadeaubon voor GAP. Daarna gingen we meteen door naar de kazerne want Nick moest werken. Thuis van alle gillende kinderen konden we onze cadeaus open maken. Eerst onze stockings, waar onder andere nagellak, krasloten en notitie boekjes in zaten, en daarna de grote cadeaus. Van Marilyn hebben Gaelle en ik een super mooi quilt (een deken) gekregen die zij zelf heeft gemaakt met de stofjes die wij hebben uitgezocht. ’s Avonds hebben we lasagne gegeten met de hele familie en nog een spelletje gespeeld en toen was de kerst drukte alweer voorbij. Wat een ervaring!
Zaterdag 27 december gingen we naar de farmers market in little Italy. Lekker rondwandelen en genieten van het ochtend zonnetje. Die avond gingen we gezellig met Leané en wat kerkvrienden eten bij de Cheesecake factory (wat altijd een succes is!). Maandag was Gaelle haar verjaardag en ze had er zelf helemaal niks over gezegd. Daarom besloten wij om een suprise party voor haar te organiseren. Uiteindelijk konden er maar 2 vriendinnen komen, maar dat was eigenlijk ook wel prima want het was super kort dag. Volgens mij hadden ze het wel leuk aangezien ik alleen maar Spaans gegiebel hoorde (ja, inderdaad voor mij ook leuk.. not). Gaelle en ik verschillen echt onwijs van persoonlijkheid en ik denk dat we als we elkaar ergens anders tegen gekomen waren ook echt geen vriendinnen waren geworden, maarja dit is ook een deel van de ervaring natuurlijk. Ik hoop dat ze het leuk vond, ik heb namelijk me best gedaan. Maar Spanjaarden zijn nog al uit de hoogte en laten niet snel zien dat ze dankbaar zijn voor iets.
Lieve mensen, wat hebben we het toch gezellig op de 31ste in Nederland. Hier is het namelijk helemaal niks. De meeste mensen geven er vrij weinig om en liggen vaak al voor 12 uur in bed. Geen vrienden of familie, geen vuurwerk (want dat is verboden), geen champagne, en die oliebollen kan je al helemaal vergeten. Marilyn en Jim zagen aan ons dat het voor ons normaal heel anders is, dus om het toch nog een speciale dag te maken namen ze ons mee om te gaan schaatsen. Ik zag er een beetje tegenop omdat ik daar eigenlijk niet van houd maar in dit jaar moet je open minded zijn en het was uiteindelijk toch heel gezellig. Nog even een hamburger van Red Robins naar binnen gewerkt en weer op naar huis. Zoals ik al zei hebben we die avond niet heel veel gedaan, Jim en Marilyn lagen al op tijd in bed maar Gaelle en ik wilden opblijven tot ‘The Ball drop’. Dat viel uiteindelijk best wel tegen en om kwart over 12 was het dan ook muisstil in huis. Ja, dat dacht ik. Marilyn had me al gewaarschuwd maar ik geloofde er niks van, schijn bedriegt. Als vuurwerk verboden is in California en je er toch wel een feestje van wilt maken, haal je toch gewoon je geweren uit de kast vandaan? Dit is wat de buren dachten. Even na 12 hoorde ik een festijn van schoten en begon ik zachtjes te lachen in m´n bed… Wat is de wereld toch anders, en wat zijn Amerikanen toch een apart volk…
(Ik ga ook weer proberen wat foto's te uploaden de komende tijd)
100 days full of new experiences
Zo, de turkey sandwich is weer achter de kiezen en m’n dagelijkse portie football heb ik ook weer binnen. Tijd voor een nieuwe blog, waar was ik gebleven?
Omdat soccer try-outs voor het school voetbal team er aan zaten te komen wilde ik graag nog even een balletje trappen met iemand zodat ik kon zien hoe m’n conditie er aan toe was. Dit ging helaas niet zo makkelijk aangezien het sport systeem er hier in Amerika heel anders uit ziet. Je betaald al gauw rond de 20,000 dollar om voor een zogenaamde privé club te spelen. En daar moet je dus ook try-outs voor doen die al een jaar van te voren worden gehouden. Heel lastig dus allemaal. Maar ik heb al m’n charmes in de strijd gegooid en het woord ‘exchange student’ doet vaak ook al wonderen. Ik heb die week 2 keer mee getraind met het Rebels soccer team, wat erg fijn was. Op dinsdag stond mijn eerste Amerikaanse kappersbezoek op de planning. Ik was stiekem wel een beetje zenuwachtig omdat ik Amerikanen nu al lang genoeg ken dat ik weet dat ze bijna alles anders doen dan Nederlanders. Het was uiteindelijk niks om me zorgen over te maken want de kapster was onwijs aardig en had er wat moois van gemaakt. Gelukkig maar, want op donderdag stonden de ‘senior pictures’ op het programma. Dit is iets wat in elke staat verschilt, maar in zuid californië ga je naar een speciale fotostudio die een foto van je maakt in een zwarte doek voor de meiden en in een pak voor de jongens. Allemaal hetzelfde. Iedereen probeert er zo perfect mogelijk uit te zien, maar als dat niet helemaal lukt deinzen de fotografen er niet voor terug om er een flinke photoshop overheen te gooien. Voor 30 dollar extra kan je zelfs je beugel eraf laten photoshoppen. Nu begrijpen jullie wel hoe belangrijk deze foto’s zijn. Een van de foto’s komt in het jaarboek en de anderen kan je kopen en uitdelen aan leraren of vrienden. De meeste leraren hangen de foto’s van hun favoriete leerlingen dan op in hun lokaal. Sommige lokalen hangen dan ook bomvol met foto’s.
Zaterdag stond er weer een football wedstrijd op het programma van de Aztecs. Dit keer was het een speciale editie aangezien er na afloop een vuurwerkshow was. Dit maakte al mijn verwachtingen meer dan waar want het was natuurlijk weer gigantisch Amerikaans. Dit is met stip het mooiste vuurwerk wat ik ooit heb gezien. Op dinsdag hadden we vrij dankzij ‘veterans day’, een van de vele Amerikaanse feestdagen. We deden trouwens niks bijzonders, behalve uitslapen (wat er sinds ik hier woon weinig meer van komt).
Het weekend was onwijs hectisch. Ik heb er volgens mij al wel eens eerder over geschreven, maar Marilyn maakte deel uit van een groep die een veiling organiseerde om geld op te halen voor het kinderziekenhuis in San Diego. Ze zijn er een jaar lang mee bezig om dit te organiseren en de laatste paar weken was ze alleen nog maar daar mee bezig. Vrijdag gingen we dan ook naar Loews, het hotel waar het werd gehouden en waar Kelly toevallig ook werkt. Onderweg hadden we met Jim eten gehaald voor alle hongerige mensen te voeden. We kregen veel rare blikken toen we met ons piepschuimen meeneembakje met ondertussen verlebte koude patat in de lobby van het onwijs chique hotel gingen eten. Dat konden de olie sjeiks, hightech chinezen en rijke amerikanen niet echt waarderen. Na een korte nacht was het zaterdag 15 november de dag waar Marilyn lang naar uit had gekeken. Helaas kon ik niet mee omdat ik die middag try outs had voor het school voetbal team. Ik was echt onwijs zenuwachtig en kon geen hap door me keel krijgen. Ik was er van tevoren al vaak opgewezen dat het team heel goed was en dat ik eigenlijk geen schijn van kans zou maken. Toch wilde ik het proberen en kwam Justin me ophalen. Samen met ruim 60 meiden ging ik proberen een plekje te bemachtigen in een van de teams. Het ging echt verbazingwekkend goed. Toen de varsity (het hoogste team) coach de namen opnoemde met wie hij wilde trainen en mijn naam ook opnoemde was ik daarom ook stomverbaasd. Er werd voor de rest ook uitgelegd hoe vaak er getraind zou worden en wat het vereiste als je het team zou halen. Vanaf dat moment begon ik wel onwijs te twijfelen. Aangezien er nog 3 try out dagen waren, besloot ik het nog even aan te kijken. Die avond nog onwijs lekker buiten de deur sushi gegeten. Er was een enorme rust omdat iedereen moe was van zijn of haar activiteiten die dag.
Maandag, dinsdag en woensdag stonden weer in het teken van voetbal, voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Dit zal de komende maanden nog wel zijn, want ik speel voetbal voor Bonita Vista High School J. Jaja, ik ben echt onwijs blij en stiekem ook wel een beetje trots op mezelf. Ik heb dinsdag na de trainingen een goed gesprek gehad met de coach van het varsity team omdat ik me gewoon niet goed voelde. Ik heb hem daarin uitgelegd dat 6 dagen per week trainen voor mij als exchange student gewoon te veel is. Ik ben hier helaas maar een jaar, en in dit jaar wil ik zo veel mogelijk doen, zien en beleven. Hij vond het wel jammer, maar begreep mij ook volledig en daarom gingen we samen opzoek naar een andere oplossing. Ik kon niet geplaatst worden in het Junior Varisty team omdat ze daar geen seniors in plaatsen. De enige oplossing was het gloednieuwe team ‘Novice’. Ik weet nog steeds niet echt wat het inhoud, maar ik vind het wel onwijs leuk. Het is nog steeds het oude vertrouwde potje voetbal, maar minder intensief zodat ik nog steeds tijd overhoud om Amerika te ontdekken. Ik heb de hele week getraind met m´n nieuwe team. In m´n rooster kan ik voor het tweede semester gelukkig aanpassingen maken waardoor ik 5 dagen per week meteen na school tot 5 kan trainen. ik heb op dinsdag en donderdag wedstrijden en we beginnen met een toernooi op vrijdag. Er zit een onwijs drukke maar ook vooral leuke periode aan te komen als high school atlete. Dit heeft zo z´n voordelen. Leraren knijpen namelijk vaak een oogje toe bij leerlingen die een sport spelen voor de school, omdat ze zo trots op ze zijn.
Vrijdag bleef Gaelle bij mijn training kijken omdat Leané ons kwam ophalen om sushi te gaan eten. Het was een mooie manier om de vakantie in te luiden want afgelopen week had ik een week vrij vanwege thanksgiving. Zaterdag zijn we naar de bioscoop geweest om de nieuwe hunger games te zien. Ja, dat was ook weer een hele mooie avond! De rest van de week verliep eigenlijk heel rustig en we waren ons aan het voorbereiden op thanksgiving en black Friday. Woensdag gingen Gaelle en ik naar fashion valley om pré blackfriday kortingen binnen te slepen bij winkels die we niet om de hoek hebben. Dit was goed gelukt, en het is fijn dat we weer goed met elkaar kunnen opschieten. Donderdag was het zo ver, turkey day oftewel thanksgiving. We hadden wat mensen bij ons thuis uitgenodigd voor een klein diner en natuurlijk mocht de kalkoen niet ontbreken. Omdat Nick lange uren als brandweer paramedic werkt en zo ook op thanksgiving besloten Jim en Ally om hem op te zoeken bij de kazerne. Dit was onwijs leuk omdat hij ons een uitgebreide tour gaf en we zelfs even zijn pak aanmochten (zie foto’s). Thanksgiving was precies zoals ik me het had voorgesteld, veel eten en veel gezelligheid. Ik zag het een beetje als een voorproefje van het kerstdiner. Omdat we niet als gekke amerikanen op Black Friday om 3 uur snachts voor de winkel wilde liggen om de beste koopjes te scoren besloten Ally, Gaelle en ik om na het diner naar plaza Bonita te gaan en alvast te shoppen. We waren niet de enige! Black Friday is maar een aparte dag, de meeste winkels gaan op donderdag om 6 uur ’s avonds open en blijven 28 uur lang open zodat iedereen helemaal los kan gaan en de vele koopjes te scoren. Ik raad jullie aan om de echte black Friday taferelen even te googlen, want daar had ik niet echt zin in.
Het is vandaag zaterdag, en we zijn net thuis van de laatste thuiswedstrijd van de Aztecs. Het is gek dat ik nu eigenlijk al afscheid aan het nemen ben van dingen terwijl ik ‘’nog maar’’ 3 maanden in Amerika ben. Onwijs cliché, maar de tijd gaat echt zo snel… Ik benoem ook wel vaak de verschillen tussen Amerika en Nederland, maar sommige dingen zijn ook gewoon hetzelfde. Zoals Jim die nu naast me op de bank voor de tv ligt te snurken, zo doet mijn vader dat ook graag haha..
Jeetje wat een verhaal alweer. Ik zal er maar weer eens een eind aan breien. Ik hoop dat ik jullie weer een leuk kijkje heb kunnen geven in mijn leven. Ik ga vanaf nu proberen om wat regelmatiger een verhaal te schrijven zodat de verhalen wat korter worden en ik toch alles kan vertellen. Ik bedenk me namelijk terwijl ik dit typ dat ik alweer dingen ben vergeten te vertellen.
Een hele dikke Amerikaanse kus,
Marisa
P.s. Ik heb uit bronnen vernomen dat er al aardig wat aankomend Amerika studenten onder andere mijn blog lezen. Schroom niet en laat een reactie achter, ik ben hier om jullie enthousiast te maken en eerlijk jullie vragen te beantwoorden.
2+ months, my life at the moment.
Kamer opgeruimd, was gedaan, bed opgemaakt, wat nu? Tijd om mijn zondag weer even te vullen met een blog schrijven.. Met Stevie Wonder op de achtergrond, de geur van wierook en een grote Nederlandse vlag die naast me loop te pronken ga ik mijn avonturen van de afgelopen weken weer proberen samen te vatten voor jullie.
Woensdag 15 oktober was het voor de seniors een kort dagje, we hoefden alleen naar school te komen voor de zogenaamde ‘Senior panoramic picture’. Alle seniors verzamelden zich op een grasveld voor de school en het was de bedoeling dat wij een 15 zouden vormen, wat staat voor de klas van 2015. Sommige groepjes hadden dezelfde shirts aangetrokken en vormden daarmee een tekst zodat ze zouden opvallen in de foto. Ik zou natuurlijk mezelf niet zijn als ik ook niet iets geks had bedacht, ik kwam naar school in een duivel outfit. Alle ogen waren natuurlijk meteen op mij gericht en ik was het gesprek van de dag. Klik, klik, klik en de ‘schooldag’ zat er weer op voor ons.
Donderdag was een hele heftige dag. Ik heb die dag namelijk een shooting, aardbeving en een brand overleeft. Waar we in Nederland alleen getraind worden op wat we moeten doen als er brand uit breekt, zijn hier ook zogenaamde ‘drills’ voor een vuurgevecht en aardbevingen. Dat was weer een hele ervaring. Dit werd zoals in Nederland door de leerlingen niet echt serieus genomen, maar het was wel leuk om even te oefen. Met nadruk op oefenen. Tegen de muren aan zitten, alle lichten uit, je hoofd beschermen. Ja hoor, ik weet wat ik moet doen!
Zaterdag speelde de Aztecs van San Diego State University een thuiswedstrijd en Jim had extra kaartjes, dus Gaelle en ik mochten beiden een vriendin meenemen. Natuurlijk gingen we voor de wedstrijd nog even tailgaten, dit keer Mexicaans. Nu ik football steeds meer begin te snappen is het voor mij ook steeds leuker om heen te gaan. De Aztecs speelden tegen Hawaï en de Hawaianen waren goed vertegenwoordigd. Ze hadden een hele eigen stand op het parkeerterrein waar een live band Hawaaianse muziek speelde. Ik waande me even op een parelwit strand met palmbomen, een hula rokje en een kokosnoot in m’n hand. Een geslaagde dag ondanks dat Gaelle het leuk vond om er met mijn vriendin vandoor te gaan ipv haar eigen vriendin.
Maandag 20 oktober t/m 24 oktober was er weer een spirit week, genaamd creamy cheeselake. Op vrijdag stond namelijk te belangrijkste football wedstrijd van onze school op het programma. We zouden spelen tegen de rivalen van Eastlake High School. En aangezien we hadden vernomen dat hun een spirit week zouden hebben genaamd, Boo Bonita, konden wij natuurlijk niet achter blijven. Iedereen deed fanatiek mee aan Monday; tie die day, Tuesday; Hipsters vs Jocks, Wednesday; Bully Awareness day, Thursday; Breast cancer awareness day en Friday; Full out Baron Gear!
Vrijdag had een groepje meiden mij uitgenodigd om naar Lolita’s te gaan, een populair Mexicaans restaurant. Na school werd ik opgehaald door Pascale die tevens de captain is van het Varsity Soccer team. Zij en haar vriendinnen Patti, Andrea en Ivonne wilden allemaal getuigen zijn van mijn eerste hapje Carne assada fries. Dit was volgens de meiden ‘The best!’. Het is een gerecht met een laag patat en daar overheen sour cream, guacamole, vlees en een beetje kaas. Ontzettend lekker! Na het eten zetten ze me thuis af maar nog geen 15 minuten later kreeg ik een berichtje van ze dat ze me weer kwamen ophalen zodat ik samen met hun naar de football game in Eastlake kon gaan. Stop een stel enthousiaste Amerikaanse tieners in een auto met allerlei attributen en keiharde muziek en je krijgt 1 groot feest. Nu zijn jullie natuurlijk allemaal benieuwd hoe de game is geëindigd. Ik moet jullie teleurstellen, we hadden helaas verloren. Maar ik hoorde na de wedstrijd dat dit al 9 jaar lang zo is. Evengoed zat onze tribune helemaal vol en had ik daarna niet veel meer over van mijn stem. Ik heb ontzettend gelachen die avond, en ik hoop dat ik vaker dit soort dingen ga doen.
Zaterdag was een dag waar ik ontzettend naar uit had gekeken. We gingen namelijk naar SEA WORLD! Het dagje was gepland door onze coördinator van Ayusa, Richard. Samen met Laura de exchange student uit Zwitserland die ook in onze regio woont, haar gastmoeder en Gaelle gingen we op naar San Diego. Ik heb altijd al een voorliefde voor dolfijnen gehad en dolfijnentrainer worden lijkt me nog steeds erg gaaf, dus ik was het meest enthousiast van iedereen. Richard had ook een ‘Behind the scenes tour’ gepland. Dus we werden door een medewerker rondgeleid en we mochten onder andere de zee schildpadden voeren, een pinguïn aaien en de dieren zien die waren gered. We zijn in alle attracties geweest en we hadden de ‘natste’ het eerst gedaan. De welbekende wildwaterbaan waarbij je in een rondje zit en je vaak redelijk nat wordt. Het park had bedacht om buiten de attractie een water kanon neer te zetten, en als je er een muntje in deed dat je dan de mensen in de attractie nat kon spuiten. Ja nu raden jullie het natuurlijk al. Wij hadden dat geluk. Een stel rot jochies hielden ons al een tijdje in de gaten en geloof mij, ze hadden geen genade! Gelukkig hadden we de hele dag om droog te worden. We hebben ook alle shows bezocht. De petshow met honden, katten, vogels, varkens en kangoeroes, de babydolfijnen presentatie en de zeeleeuwen show. En als klap op de vuurpijl sloten we de dag af met de avond show van Shamu. Dat is waar het park om bekend staat, de orka’s. Ik ken orka’s zoals de meeste mensen alleen van plaatjes en Free Willy. Het was daarom ook ontzettend gaaf om deze beesten in het echt te zien. Ze zijn gigantisch! Ik heb ontzettend genoten.
Afgelopen week hadden we weer een spirit week, ja ik hoor jullie denken, het houd ook nooit op met die spirit weken. Voor mij is het eigenlijk wel heel fijn, scheelt weer stress over wat je aan moet trekken naar school. Deze keer stond het in het teken van Red Ribbon. Deze organisatie strijd tegen het drugsgebruik onder jongeren. Jaja, die Amerikaanse tieners zijn verre van engeltjes hoor. Ze zijn vaak erger dan Nederlandse jongeren. De meesten hebben alles al eens gesnoven, gerookt en gegeten aan drugs.
Vrijdag was het Halloween en iedereen kwam in zijn kostuums naar school. Echt onwijs gaaf om te zien hoe sommigen mensen er echt veel tijd aan hebben besteed om er origineel uit te zien.
Vrijdag had ik ook even een dipje. Het klinkt allemaal alsof mijn leven over rozen gaat hier, maar dat is verre van waar. Ik beleef hier ook lastige tijden en ik vind dat ik eerlijk moet zijn tegenover jullie en eventuele andere potentiele exchange studenten die mijn blog lezen. Ik had sinds maandag problemen met Gaelle, zoals alle zussen dat wel eens hebben. En daar bovenop miste ik mijn ouders heel erg en dat kwam er op vrijdag uit. Mijn favoriete les is Health in period 6 van ms. Bruce. Zij is ontzettend betrokken en geïnteresseerd en vraagt elke dag hoe het gaat en wat ik nu weer heb beleefd met die gekke Amerikanen. Ze zag blijkbaar aan mij dat ik me niet lekker voelde en toen ik de vraag kreeg of ik heimwee had, kon ik m’n tranen niet meer in bedwang houden. Al m’n klasgenoten kwamen meteen naar me toe gerend en ik kreeg van iedereen een knuffel en wat lieve woorden. Dit deed me echt onwijs goed.
Na school hebben we nog even gauw een pompoen figuur gemaakt, dit is natuurlijk een deel van the American experience die je niet mag missen! ’s Avonds gingen we bij Kelly eten en daarna trick or treaten met de kinderen in hun buurt. Waar je in Nederland maar 1 snoepje mag pakken met sint maarten, krijgen kinderen in Amerika een hele hand vol snoep in hun tas. Ik denk dat ik voorzien ben voor het komende jaar. 's Avonds hoorde ik een gek geluid. Ik deed mn gordijn omhoog en mn raam open, wat bleek? Het regende! Dit was de eerste regenbui die ik heb gezien sinds ik hier ben. Er heerst een onwijze droogte momenteel dus de regenbui was dan ook het gesprek van de dag.
Gisteren ging ik samen met Ally, Eric, Leané en Dan naar ‘Old Town’. Dit is een gebied dat nog helemaal in tact is gebleven sinds 1820, inclusief schattige winkeltjes en restaurantjes. Het was ‘The day of the dead’ of ‘El dia de los dos Muertos’ zoals de Mexicanen zeggen. Op deze dag vieren de Mexicanen dat de overledenen terug keren. Overal stonden kleine altaartjes en kleurrijke doodshoofden. Als iemand ooit van plan is om naar San Diego te gaan, zeker even naar Old Town gaan!
Vandaag is het zondag en iedereen is het huis uit, ik ben alleen thuis aangezien ik nu een extra vak doe thuis heb ik ook weer extra huiswerk. Op dit soort momenten voel ik me dan wel even rot, maar het is het niet waard om al dit op te geven om naar huis te gaan want ik weet zeker dat er nog veel meer leuke momenten komen die dit allemaal doen vergeten.
P.s. Ik heb weer wat foto's toegevoegd die bij dit verhaal horen.
Hele dikke kus,
Marisa
Het is alweer te lang geleden..
Wanneer schrijf je weer eens een blog? We horen niks meer van je! Het is echt alweer te lang geleden...
Wat krijg ik dit veel te horen, en wat vind ik dat onwijs leuk. Zo veel lieve mensen om me heen, iedereen is zo ontzettend betrokken. En voor jullie onbekende aagjes die denken dat ze anoniem mee kunnen lezen. I got news for you, ik kan zien hoe vaak mijn verhalen worden gelezen en daar schrik ik soms best wel van. Blijkbaar zijn er veel geïnteresseerden en ik vind het heel leuk om te horen dat anderen zo kunnen genieten van mijn verhalen. Tijd om jullie weer even te updaten en m'n brains te laten kraken over wat er de afgelopen weken is gebeurt. Waar was ik gebleven?
Dinsdag avond was een interessante avond, de neonatologie afdeling heeft veel indruk op me gemaakt. Het kleinste kindje was 2 coca cola blikjes lang. En de slangetjes en buisjes gingen alle kanten op. Dit heeft mij en de anderen alleen maar meer motivatie gegeven om extra veel geld op te halen voor deze afdeling.
Op woensdag werden we door Leané en haar ouders opgehaald om naar ´Fashion Valley´ te gaan. Dit is een soort van Batavia stad/openlucht winkelcentrum. We hebben wat rond gewandeld en Gaelle en ik hebben nog een mooie jeans van de Abercrombie in de uitverkoop weten te scoren. Aangezien het super warm was en we met een dubbele kinderwagen moesten slepen besloten we het na een frozen yoghurt voor gezien te houden. De rest van de dag hebben we lekker in de airco bij Kelly en Justin doorgebracht. Die avond hadden we een etentje bij ons thuis en de tafel was goed gevuld. Ally, Kelly, Ryan, Abby, Hannah, Leané + haar ouders, Gaelle, Marilyn en Jim en ik waren allemaal aangeschoven.
Donderdag werden we door Leané gebeld of we bij haar thuis wilden hangen in de airco (we hebben thuis geen airco). Daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen en aangezien Leané het ook wel leuk vind om wat ander publiek dan 2 en 1 jarige kinderen om zich heen te hebben besloten we daar heen te gaan. Thais als lunch, pizza als diner en het was weer een geslaagde vakantie dag!
Aangezien Leané ons heel gezellig vind, wij vakantie hadden en ze haar ouders zo veel mogelijk wilt laten zien wilden ze gaan lunchen. Ik kwam meteen met het idee om bij de Cheesecake factory te gaan lunchen. Iedereen was het daar mee eens dus een half uur later zaten we bij de Cheesecake factory. Deze plek is hemels, Marilyn is geen fan van vis dus dat krijg ik bijna niet binnen. Ik bestelde daarom een kleine Fish and Chips met de gedachte dat ik daarna nog wel een stuk cheesecake zou kunnen eten. Nou niet dus. Ik was even vergeten dat klein voor Amerikaanse begrippen nog steeds groot is in Nederlandse begrippen. Omdat ik toch echt graag een stukje cheesecake wilde nam ik als een echte Amerikaan een box voor m’n overgebleven fish and chips en een cheesecake to go.
Zaterdag vierde Leané haar 21ste verjaardag en dus gingen we aan t einde van de middag op naar Kelly en Justin. In de auto informeerde ik nog even naar de do’s en dont’s van een Amerikaanse verjaardag. Maar goed ook want het gaat er hier totaal anders aan toe. Je feliciteert alleen de jarige en de kado’s laat je achter op een grote tafel. Die pakt de jarige uit als iedereen weg is. Ja, heel apart allemaal. Natuurlijk wordt er ook uitgebreid gegeten als er iemand jarig is. Je kon van alles opscheppen voor het diner; aardappelpuree, vlees, nacho’s, chips en er was zowaar een groente bar. Na het toetje, ijs met extra veel caramel saus, marsmallows en sprinkles was de dag alweer voorbij.
Zondag en maandag hebben we lekker genoten van de vakantie door rustig aan te doen. De dagen bestonden voornamelijk uit tv kijken, beetje boodschappen doen, soms wat te drinken halen bij Starbucks of gewoon een beetje rond rijden.
Marilyn besloot dat het op dinsdag wel weer klaar was met dat gehang van ons en we gingen daarom nadat we Gran Fran bij de kerk hadden afgezet opweg naar het Wild Animal park. Dit is een soort van 2e locatie van de San Diego Zoo. Het enige verschil is dat het iets kleiner is en er iets minder dieren zijn. Maar je krijgt daar wel een gratis trein ritje rond een super grote savanne voor terug. De architect had bedacht dat hij een deel van het park zo wilde creëren zodat het leek alsof je echt in Afrika op safari was. Dat is hem zeker goed gelukt, want er is 1 hele grote zandvlakte ontstaan waar wel 30 verschillende diersoorten gewoon tussen elkaar leven. Helemaal geen dierentuin gevoel, echt heel mooi! Ook waren er 1 maand oude baby cheeta's en wij gingen tijdens hun voedertijd kijken. Echt super schattig! Ik heb wat foto’s van die dag aan het fotoboek toegevoegd. Die avond nam Gran Fran ons mee uit eten naar een wat duurder Mexicaans restaurant. Dit was niet echt en succes, alles was onwijs pittig en totaal niet wat we er van verwacht hadden. Volgende keer maar weer naar Miguel’s!
Leané ging een rondtrip maken met haar ouders door Californië, en daarom hadden Kelly en Justin een oppas nodig voor de donderdag en vrijdag. Marilyn nam ons en de kinderen donderdag mee naar een soort afgeschermd strand, waar je als het laag water is allemaal beestjes enz. kan vinden. Helaas waren wij daar net te laat voor, maar desondanks hebben we er toch van kunnen genieten. Voor lunch aten we bij ‘The best burger place’ volgens Jim; In-N-Out. Het was inderdaad erg lekker, met huisgemaakte ‘French Fries’.
Vrijdag gingen Marilyn en Jim babysitten bij Kelly en Justin thuis en hebben we daar dus de hele dag doorgebracht en afgesloten met pizza.
Zaterdag waren Gaelle en ik voor het eerst alleen thuis en besloten we een film avond te houden. Bij red box huurden we 2 films en bij vons kochten we nog wat extra snoep. Het was een gezellig avondje. Zondag en maandag hadden we ook nog vrij, maar hebben we niet veel bijzonders gedaan.
Dinsdag begon de nieuwe schoolweek, deze week was niet zomaar een week. Het was homecoming week! Deze week noemen ze ook wel spirit week. Het is de bedoeling dat iedereen zich kleed naar het thema van die dag om spirit te tonen voor jouw school. Op dinsdag was het cowboys vs. aliens day. Gaelle en ik deden mee als cowgirls. Aangezien de thema’s best lastig waren voor de andere dagen hebben we daar niet aan mee gedaan, maar het was leuk om te zien hoe anderen zich helemaal uitleefden in de verschillende thema’s.
De schoolweek werd afgesloten op vrijdag met de homecoming assembly. Ik heb al eerder over een assembly geschreven en dit was eigenlijk hetzelfde alleen stond deze assembly in het teken van homceoming. Het homecoming court (de jongens en meisjes die kans maken om Homecoming King en Queen te worden) werd voorgesteld en ze moesten allemaal gekke vragen beantwoorden om extra stemmen te kunnen bemachtigen. Ook werd het school lied gezongen en gingen de leeftijdscategorieën de strijd weer met elkaar aan. Dit is zeker een van mijn favoriete school activiteiten hier in Amerika! Die avond gingen Gaelle en ik samen met Marilyn en Jim op naar de homecoming game. Gaelle moest optreden en ging bij haar dans vriendinnen zitten en ik ging in de ‘student section’ zitten. Dit zijn zeg maar de fanatiekste aanhangers. De meeste begrijpen helemaal niks van het football maar ze hebben het allemaal onwijs leuk met elkaar. Iedereen was onwijs verbaasd toen onze school op voorsprong kwam te staan. Aangezien we echt een heel slecht team hebben maakte dit de sfeer alleen nog maar beter. In de rust werd een grote dansshow opgevoerd en werd de homcoming king en queen bekend gemaakt. Dit was echt weer onwijs Amerikaans groot. Ik heb een filmpje daarvan op m’n facebook account gezet. Ik zal kijken of ik deze nog kan uploaden op youtube zodat jullie het allemaal kunnen zien. Ergens aan het einde van de wedstrijd werd er iemand van de tegenpartij heel hard omver gegooid en hij bleef op de grond liggen. Iedereen schrok zich rot en het hele publiek stak zijn rechter hand in de lucht en kruisde zijn vingers. Dit is een soort van gebaar dat je hoopt dat diegene niks ergs heeft. Ook alle football players zelf gingen meteen op 1 knie zitten en deden dit gebaar. Dit was echt super mooi om te zien. En gelukkig kon die jongen zelf nog van het veld af lopen later.
Zaterdag gingen we al vroeg naar de verjaardag van Kai en Nora, het nichtje en neefje van Marilyn. Zij werden 4 en dit werd gevierd bij hun thuis. Toen we aankwamen stond er een super groot springkussen in de tuin en Gaelle en ik konden de verleiding niet weerstaan dus we hebben natuurlijk ook nog even een sprongetje gemaakt. Voor lunch was er een grote nacho bar gemaakt met alles er op en er aan. Amerikanen houden van veel en lekker eten; chinees, thais, Mexicaans, burgers het gaat er allemaal goed in. Daarnaast wordt er ook veel watermeloen gegeten, waar ik ook helemaal niks op tegen heb. Na het feestje was het tijd om onze nagels en wenkbrauwen te laten doen want die avond was het tijd voor de homecoming dance. Ally, Eric en Leané brachten ons naar het Sience museum waar het werd gehouden. Wat zal ik daar eens over schrijven… tja, het was een aparte ervaring. Heel anders dan het Nederlandse gala waar we naar binnen lopen en we gewoon een drankje aan de bar kunnen bestellen. Toen we hier binnen kwamen stond er water, limonade en koek op tafel. Ook ging het dansen er heel anders aan toe en moesten we gewoon erg wennen aan de hele omgeving. Gelukkig had het museum een deel van de expositie over gezichtsbedrog open gelaten zodat we ons daar nog een beetje konden vermaken. Al met al was het een aparte ervaring en uiteindelijk toch niet echt onze $40 voor een kaartje waard.
Zondag brachten we Gaelle naar de kapper en gingen we daarna als spontane actie naar de bioscoop. Marilyn, Gaelle en ik hebben daar de film ‘Gone Girl’ gezien. Ook weer echt een aanrader! Ik merk dat ik in de laatste 2 maanden al meer naar de bioscoop geweest ben dan in de afgelopen 2 jaar. Het is daarentegen ook wel een stuk goedkoper dan in Nederland!
Zo.. jullie hebben je dosis Marisa in Californië ook weer binnen. Het is weer een beetje een lang verhaal geworden maar ik heb alles zo kort mogelijk geprobeerd te houden voor jullie. Ik hoop dat iedereen het weer met veel plezier gaat lezen. En voor iedereen die elke keer weer een leuke reactie achterlaat; dankjulliewel! Ik vind het echt onwijs leuk om jullie reacties te lezen.
Bye bye x
Marisa
One month old American girl
Hello lovely people,
Nu ik een alweer een maand in de US woon, is het wel eens tijd om in het engels te openen toch?
Na bijna een week ziek te zijn geweest was ik het op vrijdag 12 september wel weer zat. Ik was klaar met thuis zitten en wilde weer naar school. Zei ik dat nou echt? Ja ik wilde echt graag weer terug. Het was een leuke dag aangezien de 'Fall Sports Assembly' was tijdens period 3. Ik wist niet echt wat het inhield maar ik liet het maar op me afkomen. Toen ik hoorde dat je alleen binnen werd gelaten als je 'Baron Gear' (kleding die onze school supporten) droeg, was ik wel een beetje teleurgesteld. Gelukkig was er een heel lief meisje in m'n Earth Sience klas die haar trui aan mij gaf, zodat ik naar binnen kon. Eenmaal binnen moest elke leeftijdsgroep zich verzamelen in bepaalde vakken op de tribunes in de gymzaal. Al gauw werden we uitgedaagd door de Juniors en iedereen liet z'n eigen teksten horen. Alle sport teams van het herfst seizoen werden voorgesteld en als intro hadden ze allemaal een eigen filmpje gemaakt. Ontzettend leuk om te zien! Natuurlijk was het filmpje van het football team het langste en ging iedereen ontzettend uit z'n dak met de marching band.
Die avond was de eerste thuiswedstrijd van ons school football team, na wat wikken en wegen besloten Gaelle en ik om toch maar heen te gaan. Aangezien onze school geen mooi veld heeft, werd het veld van Southwestern College gebruikt. Dat is schuin tegenover Bonita Vista dus Marilyn en Jim brachten ons na het eten naar de game. Binnen 3 seconden stonden ze al achter, dus het was niet echt een succes. Vlak na de pauze hielden we het voor gezien aangezien ze toch al 0-37 achter stonden en we dr niet veel meer aan vonden.
Zaterdag wilden Gaelle en ik nog wat spulletjes kopen en dus gingen we al optijd opweg naar Wallmart samen met Marilyn en Ally (de dochter van Marilyn). Het was de eerste keer dat we naar Wallmart gingen en jeetje wat is dat weer Amerikaans groot. Ik probeerde iedereen in de gaten te houden, maar toch was ik verdwaald. Nadat ik iedereen weer gevonden had, maakte we ons ''rondje'' af. Dit bleek geen ''rondje'' te zijn, maar een dag vol shoppen. Aangezien we de hele dag keihard hebben lopen zwoegen in de winkels, haalden we KFC voor avond eten. Heel vervelend allemaal.
Zondag was een rustig dagje, Leané belde of we mee wilde naar de bioscoop en daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen. Leané is de Au Pair van de 3 kinderen van Kelly, de dochter van Marilyn en Jim. Leané komt uit Zuid-Afrika en is 20. Zij is al een jaar in de USA maar blijft nog een jaar langer. We zitten ongeveer in hetzelfde schuitje en het is dus ontzettend leuk om dingen samen met haar te doen. We gingen naar de film 'If I stay'. Aan het einde van de film hoorde je alleen maar gesniffel, niemand hield het droog. Het is een echte aanrader! Eenmaal thuis stond er nog niemand in de keuken, en dit betekend meestal dat we niet thuis eten. We aten bij Project Pie die avond. Dat is een soort Subway voor Pizza's. Je kan je pizza helemaal samen stellen zoals jij dat zelf wilt. Super lekker, een fijne manier om het weekend af te sluiten!
Maandag begon een nieuwe schoolweek, de laatste week voordat we 2 weken vakantie hebben. Mijn counseler vond het nodig om mijn klassen weer te veranderen dus vanaf maandag zat ik in de biologie klas ipv earth sience. Toen ik binnen kwam voelde ik alle ogen al mijn kant op. Na een half uur vroeg een van de meisjes aan mijn tafel of ze mijn rooster mocht zien. Na een paar minuten keek ze mij geschokt aan en vroeg ze me in welke grade ik zat. Toen ik vertelde dat ik een senior was kwam al gauw de volgende vraag: Maar hoe oud ben jij dan? 17, hoe oud zijn jullie? 13. Weer zoiets aparts. Je kan dus gewoon met kinderen 4 jaar jonger in een klas zitten.
Een ander bijzonder tafereel die week op school was toch wel mijn economie klas. Alle toetsen voor economie worden op de computer gemaakt, je kan via een knopje meteen zien of je het antwoord goed of fout hebt. Het ging hartstikke goed, totdat ik bij een vraag kwam waarvan ik 100% zeker wist dat ik het goed had, maar die fout werd aangegeven op het scherm. Ik besloot het maar te negeren maar toen ik na 2 andere vragen weer zoiets had, stapte ik naar de docent. Een oudere man die alleen maar in z'n stoel zit achter de computer. Toen ik vertelde wat er aan de hand was kreeg ik een beetje een arrogant antwoord: dat kan niet, je hebt het gewoon fout. Ik wilde me niet zomaar gewonnen geven dus ik bleef gewoon naast z'n bureau staan. Ik stond wel een beetje versteld toen hij na een half uur in het boek gebladerd te hebben, het antwoord nog steeds niet had gevonden. Het was een vraag waar een economie docent gewoon het antwoord op moet weten. Ik besloot het daarom maar even aan te wijzen in het boek, en ja hoor met tegenzin gaf hij mij gelijk. Toen ik hem vertelde dat er meer fouten waren, kreeg ik de opdracht om alle vragen op te schrijven en het goede antwoord erbij te geven zodat hij dat even kon gaan veranderen in het systeem. Ik stond echt versteld. Een student moet een docent de goede antwoorden geven?! M'n klasgenoten waren overigens wel heel blij met mij omdat we allemaal extra credit kregen omdat het een ''verwarrende toets'' was.
Voor vrijdag hadden we afgesproken met Leané om de vakantie goed in te luiden met sushi. Aangezien Jim en Marilyn niet van sushi houden gingen 2 kerk vrienden van Leané mee. Een ontzettend leuk stel van bijna 40 die echte sushi-lovers zijn. Het was een hele leuke avond met hele lekkere sushi. De avond werd afgesloten met een lekker kopje koffie van starbucks!
De volgende dag ging de wekker heel vroeg omdat er een meeting van AYUSA op het programma stond. En die meeting was natuurlijk weer 3 uur verderop in Lake Arrowhead. Toen we eindelijk van de snelweg afwaren begon de lange kronkelweg de bergen in. Toen we eenmaal aangekomen waren waande we ons in een sprookjesachtig, wintersport gebied. Allemaal kleine huisjes in de bergen met als middelpunt Lake Arrowhead. Samen met alle exchange students van ayusa in zuid-californië en hun gastouders verzamelden we ons achterin een klein gebouwtje. We kregen veel overbodige informatie over alle regeltjes en tips. Ook stond er een gezellig boottripje op het programma, waar je dan zelf nog wel even 20 dollar voor mocht neerleggen. We waren er al snel overuit dat we dat niet gingen doen aangezien het maar een klein rondje was. We besloten daarom om een rondje te lopen rond het meer en de winkeltjes te bekijken. Toen begon de lange terug reis. Het was een beetje een teleurstellende dag aangezien we zo lang gereden hadden. Het pluspuntje van de dag was gezellig kletsen met mijn mede Nederlandse Anouk. Het Nederlands praten viel mij trouwens ontzettend vies tegen, het was zo lastig om op de juiste woorden te komen. Daardoor was het een gesprek met zowel Nederlandse als Engelse woorden.
Zondag stond er weer een bioscoop dagje gepland, dit keer gingen Gaelle en ik samen met Leané en Ally naar 'The Maze Runner'. Daarna besloten we ook maar wat eten te halen en we eindigden weer bij Project Pie. Zo lijkt er een beetje een zondag ritueel te ontstaan. Cinema en Project Pie day!
Maandag gingen we shoppen voor onze foto boards. Aangezien Marilyn en Jim heel creatief zijn en een onwijs grote studio achter in de tuin hebben, besloten we onze eigen boards te maken. Nadat we stofjes en lint hadden uitgezocht konden we beginnen met knutselen. Het is een heel mooi eindresultaat geworden waar al mijn Nederlandse herinneringen op passen. Ik zal een foto online plaatsen. Toen we eenmaal thuis waren bleek dat het pakketje die mijn ouders mij hadden gestuurd eindelijk was aangekomen. Ik keek toch wel het meeste uit naar de pakjes waarmee je zelf tompoucen kon maken. Dat werd dus ook het dessert voor die avond. Iedereen vond het een groot succes. Dus als je je geroepen voelt, mag je best meer van die pakketjes van de Aldi deze kant op sturen.
En nu zijn we dan eindelijk aan beland bij vandaag. Het is nu bijna 5 uur en vandaag hebben we onze homecoming outfits uitgezocht. Eerst twijfelden Gaele en ik een beetje aangezien de kaartjes 40 dollar kosten. Maar vrijdag hadden we toch maar kaartjes gekocht. Vandaag stond dus in het teken van homecoming outfits. Vanmorgen gingen we naar de mall samen met Marilyn en Gaelle en ik waren al snel geslaagd! Ik zal ook een foto van mijn outfit online plaatsen. Mensen die mij kennen zullen zeggen dat het typisch iets voor mij is aangezien ik lekker tegen de regels in ga met een witte juimpsuit op een diamanten jurkjes feest. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden! Dus kom maar op met die reacties. Ik twijfel nog of ik gouden of zilveren sieraden erbij moet doen, dus daar ook graag jullie opinie over. Toen het pad op reden stond mijn tweede pakketje voor de deur. Willem had 'm helemaal vol gestopt met allemaal lekkernijen. De komende tijd kan ik weer even genieten van (chocolade)pepernoten, hagelslag en drop. Dankjewel!
Straks ga ik samen met Gaelle en Marilyn naar het kinderziekenhuis hier in de buurt. Marilyn houd samen met een aantal anderen een veiling om geld op te halen voor de neonatologie afdeling (te vroeg geboren baby's), en vanavond krijgen ze een rondleiding op die afdeling en wij mogen mee. We gaan een interessante avond tegemoet.
Het is nog steeds zo onwerkelijk dat ik echt in Amerika ben. Op willekeurige momenten besef ik me oppeens dat ik echt in een droom leef. Als we op de snelweg rijden en ik een politieauto voorbij zie razen, als we weer eens boodschappen doen bij Costco. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik dit mag mee maken!
Wil je niks missen van mijn avonturen hier in de USA? Schrijf je dan in voor de mailinglijst. Je ontvangt dan een mailtje zodra ik een nieuw verhaal online plaats. Geen spam!
Heel veel liefs,
Marisa
Football, Venice and more Fun
Hallo lieve lezers,
Hier weer even een update van de afgelopen week. Veel leesplezier :)
Zaterdag 30 augustus
Zaterdag gingen we 's ochtends naar Costco om spullen in te kopen voor de bbq ookwel tailgate genoemd (Bedankt voor je reactie Rea, ik was alweer vergeten hoe het heette). Rond 1 uur vertrokken we met zn 4'en richting San Diego voor de football game. Toen we daar aankwamen was het echt veel groter dan ik had verwacht. Het stadion was echt super groot en iedereen had zijn party tent al opgezet op het parkeerterrein. We gingen samen met een heleboel mensen, ik weet niet eens meer wie het allemaal waren, tailgaten voor de wedstrijd. Iedereen had eten mee genomen en uiteraard was dit weer Amerikaans veel. Zalmburgers, hamburgers, hotdogs, salades, koekjes, brownies, taart enz. Toen we op onze horloges keken bleek dat de wedstrijd al bijna zou beginnen dus ik kreeg gauw een Aztecs shirt in mn handen gedrukt en hup het stadion in. Gaelle en ik keken onze ogen uit toen we naar binnen liepen. Ze waren toen net begonnen met het volkslied en iedereen om ons heen werd boos omdat we dit 'verstoorden'. Ja, Amerikanen zijn immens trots op alles wat van hun is. Toen de wedstrijd begonnen was, was ik meer gefocust op alles wat er omheen gebeurde dan de wedstrijd zelf. Cheerleaders, een groot orkest, danseressen en de mascotte. Ik schrok me daarom ook dood toen iedereen om mij heen oppeens opstond en er vuurwerk van alle kanten kwam. TOUCHDOWN! Dit gebeurde nog een aantal keer, en het was een groot feest want uiteindelijk hebben we gewonnen! Na ongeveer 3,5 uur besloten we het maar voor gezien te houden omdat het allemaal wel erg lang duurde. Weer een ervaring rijker, maar voetbal gaat toch nog voor alles!
Zondag 31 augustus
Zondag ging de wekker al heel vroeg, want om 8 vertrokken we samen met Marilyn richting Richard zijn huis. Ik weet niet meer of ik het al verteld heb maar Richard is onze regio coördinator van Ayusa. Samen met hem en zijn vrouw gingen we een Duitse exchange student ophalen die ook mee zou gaan naar Venice Beach. Toen we Laura ook opgepikt hadden reden we richting Keri een nichtje van Richard die zelf dochters heeft van 17 en 20. Kristey en Kelsey. Uiteindelijk konden we dan eindelijk met zijn 7'en (Gaelle, Laura, Richard, Keri en haar man, Kristey en ik) vertrekken richting Venice Beach. Dit duurde nog ongeveer een uur. Toen we aankwamen was het echt ontzettend druk. Mede doordat het labor day weekend was. We hebben een stuk over de boulevard gelopen en daarna ook nog even een duik genomen in de hoge golven. Venice is heel anders dan de rest van Amerika voor mijn gevoel. Er hing een geur van wiet, en een hippiesfeer. Ik voelde me even alsof ik in Amsterdam rond liep, hahaha. Op de terugweg gingen we nog even langs Costco om 3 mega pizza's op te halen. Na het eten vroeg Kristey of wij met haar mee wilde naar Yoghurtland. Dat is een winkel waar je zelf je eigen frozenyoghurt en toppings kunt versieren. Het was een lange maar hele leuke dag. Moe maar voldaan gingen we weer terug naar huis. (Zie mijn foto album voor een aantal foto's)
Maandag 1 september
Labor day! Dus geen school. Doordat we laat thuis waren van ons tripje de dag daarvoor besloten we rustig op te starten en zou Marilyn ons later die dag naar een mall brengen zodat we konden shoppen. Gaelle en ik keken onze ogen uit, het was zo ontzettend groot én goedkoop! We hadden 2 uur later met Marilyn afgesproken dat ze ons op zou komen halen, maar je raad het al. Dit werd 4 uur later.
Dinsdag 2 t/m vrijdag 5 september
Het was een lekker kort school weekje en dit eindigde de vrijdag met 3 toetsen. Gelukkig viel het hartstikke mee en heb ik 3 A's in de pocket. Het wordt Amerikanen trouwens wel makkelijk gemaakt om een A te staan aan het einde van het jaar. Zo krijg je hier al extra credit als je het hele semester niet tijdens de les naar de wc gaat en als iedereen uit je klas aanwezig is...
Zaterdag 6 september
Zaterdag was lekker rustig, mede doordat Gaelle voor school op een dans tripje ging was ik voor even de enige dochter in het gezin. We gingen even langs wat winkels en verf uitzoeken voor onze badkamer. Niet veel bijzonders dus, maar elke keer weer nieuwe ervaringen.
Zondag 7 september
Zondag begon de ochtend actief. Gaelle en ik besloten een wand van onze badkamer turqoise/blauw te schilderen. Het idee is om er daarna een grote wandsticker van de wereld op te plakken met stippen van alle plekken waar we allemaal geweest zijn. Gelukkig waren we snel klaar en vonden we dat we na dat harde werken wel wat relaxing time verdiend hadden. We reden eerst langs Jamba Juice voor een fruit smoothie en toen op naar de mani/pedicure salon. Het was super druk en er stond een grote rij met stoelen met borrelende bakken water er onder. Er kwam net een plaatsje vrij dus mijn pedicure kon beginnen. Gaelle koos voor de manicure. De rest van de dag hebben we weer rustig aan gedaan en ons voorbereid op een nieuwe schoolweek.
Vandaag: dinsdag 9 september
Vanacht voelde ik me niet lekker, ik had enorme last van m'n buik en had daarom ook heel slecht geslapen. Toen ik vanmorgen wakker werd, werd het alleen maar erger. Marilyn zag aan mij dat het echt niet ging, en we besloten om meteen naar de dokter te gaan. De dokter kwam tot de conclusie dat ik last had van een bacterie. Hij weet niet precies wat voor een, dat moet nog blijken maar hij denkt een voedselvergiftiging. Daar ben ik dus mooi klaar mee. Ik heb nu medicijnen gekregen en omdat het besmettelijk is heb ik een brief gekregen dat ik een week niet naar school mag. Een beetje drastisch vind ik, maarja Amerikanen hé.. Frances, mijn host oma kwam net binnen gelopen, terug van de kerk en vertelde heel lief dat ze voor mij heeft gebeden. Nu moet het toch wel gauw goedkomen toch?
Fijne week iedereen!
Liefs, Marisa
